برای بیش از 40 سال، استر الکل Eastman Texanol به مرغوبيت در پوشش‌های ساختمانی و ارائه عملکرد فوق‌العاده با انطباق با مقررات مربوط به نیازهای امروز و چالش های متنوع فردا، کارآمد و استفاده ي آسان شناخته شده است.

استر الكل Eastman Texanol با تمام انواع لاتکس سازگار است و برای استفاده در تمامي كاربردهاي ساختماني مناسب است. رنگ حاوي استر الكل تگزانول دارای عملکرد فوق العاده در طیف گسترده ای از شرایط و زيرآيند است. Texanol یک تعادل بی نظیر از خواص فراهم می کند و عملكرد بي نظيري را ارائه مي نمايد.

چه چيزي باعث می شود استر الكل Texanol شناخته شده ترين و پر كاربردترين عامل انعقاد در سطح جهان باشد؟

استر الكل Eastman Texanol داراي خواص زير است:

• سازگاري با انواع لاتكس ها
• كارآمد
• مقدار موردنياز اندك براي دستيابي به خواص فيلمي فوق العاده، فرمولاسيون رنگي، خواص لمسي و مقاومت سايشي
• استفاده آسان در توليد
• خطر كم در شوك شدن رنگ
• غير خطرناك
• سرعت اشتعال پذيري پايين
• نقطه انجماد پايين
• حلاليت كم در آب
• ايجاد ديواره با لاتكس براي به حداكثر رساندن تمايل به انعقاد در شرايط اعمال يا تخلخل زيرآيند
• پايداري هيدروليتيكي
• پايداري شيميايي در رنگ هاي لاتكس به pH پايين تا بالا
• جايگيري ايده آل در رنگ هاي پايه آب به دليل سرعت تبخير

استر الكل تگزانول، پایه ای از نمونه کارهای کمپانی های فن آوری فیلم های پوششي Eastman ™ است.

مقررات و محیط زیست

استر الكل تگزانول یک ماده با فشار بخار کم و اشتعال پذیري اندك است که به راحتی زيست تخريب پذير است و بعید است که در محيط زيست باقي بمانند. مطالعات آزمایشگاهی نشان داده است که تگزانول در تمام مواردِ در معرض قرارگيري دارای سمیت اندك است. مطابق معیارهای LVP-VOC تگزانول تحت مقررات کالاهای مصرفیِ كاليفرنيا قرار دارد، تگزانول نیز دارای حداكثر فعاليت افزایشی (MIR) اندك با مقدار 0.89 است.

از آنجا که روش های طبقه بندی VOC بر اساس منطقه متفاوت است، مقدار VOC استر الكل Texanol ™ نیز متفاوت است. هنگامی که طبقه بندی VOC بر اساس نقطه جوش اولیه ي بيشتر از 250 درجه سانتیگراد (مانند دستورالعمل اتحادیه اروپا 2004/42EC ) تگزانول به عنوان ماده فرار در نظر گرفته نشده است. هنگامی که به عنوان ماده خالص مطابق با استاندارد ایالات متحده (EPA Method 24) آزمایش می شود، تگزانول 100٪ VOC در نظر گرفته می شود. هنگامي كه در سيستم فرموله شده با استفاده از روش EPA 24 آزمايش مي شود، تگزانول كمتر فرار است، با اين حال تعيين دقيق VOC  واقعي دشوار است.

دولت چین به كمپانيEastman  گواهی نامه زيست محيطي نوع 2 که در چین به عنوان “برچسب سبز” شناخته شده است را براي استر الكل تگزانول، اعطا کرد. این گواهینامه به رسمیت شناختن تگزانول به عنوان يك ماده امن و سازگار با محیط زیست می باشد. تحت تعاريف “برچسب سبز”، تگزانول VOC محسوب نمی شود و با عنوان سمیت کم و زیست تخریب پذیري شناخته مي شود.

ديگر استفاده‌ها

علاوه بر مرغوبيت در بازار پوشش های ساختماني، استر الکل تگزانول در تعدادی از بازارهای دیگر نيز استفاده می شود، Texanol تعادل خوبي در خواص عملکردي در کاربردهای جوهر و همچنین به عنوان یک حلال كمكي در لاك ناخن ارائه می دهد. تعادل منحصر به فرد خواص، Texanol را برای انواع کاربرد های شیمیایی خاص مانند پوليش کف، مواد واسطه برای سنتز مشتقات استري و گل حفاری نفت مفید می سازد.

مزاياي عامل انعقاد

عامل انعقاد منجربه تقویت تشکیل رنگ لاتکس می شود. در دمای اتاق، برخی از رنگ ها ممکن است بدون حضور عامل انعقاد فیلم تشکیل دهند. در این رنگ ها، عامل انعقاد یکپارچگی فیلم را در دمای اتاق بهبود می بخشد و باعث تشکیل فیلم خوب در شرایط نامطلوب مانند دمای پایین یا رطوبت بالا مي شود. برخي رنگ هاي دیگر ممکن است برای تشکیل یک فیلم حتی در دمای اتاق به عامل انعقاد نياز داشته باشد. عوامل انعقاد پيشرفته به طور قابل توجهی منجربه بهبود عملکرد کلی رنگ، کاهش تخلخل و بهبود خواص فیلم مانند مقاومت مالشي، قابليت شستشو و براقيت مي شوند.

انعقاد به عنوان فرایند که در طي آن ذرات لاتکس برای تشکیل یک فیلم پيوسته و همگن در تماس با یکدیگر قرار مي گيرند، تعریف می شوند. لاتکس ها اساسا ديسپرژن هاي ريز از پلیمرهای با وزن مولکولی بالا هستند. زماني که آب از سیستم تبخیر می شود، ذرات لاتكس در كنار يكديگر قرار مي گيرند. براي تشكيل فيلم پيوسته، ذرات بايد بر روي هم جريان ياند يا منعقد شوند.  توانایی ذرات برای تشکیل یک فیلم تحت تاثیر شرایط اعمال قرار دارد. کمترین دمایي که ذرات می توانند درون هم جوش بخورند و یک فیلم منسجم ایجاد کنند، به عنوان حداقل دماي تشکیل فیلم (MFFT) شناخته می شود. MFFT تحت تاثیر بسیاری از خواص لاتکس، از جمله اندازه ذرات و مورفولوژی قرار داد اما به طور قابل توجهی تحت تاثیر دمای انتقال (Tg) شیشه اي لاتکس است.

Tg دمایی است که لاتکس از حالت شیشه اي كه در آن مولکول های پلیمری تحرک محدودی دارند، به حالت “لاستیکي” که در آن مولکول های پلیمر به حرکت در می آیند، انتقال مي يابد. براي انعقاد فيلم رنگ، پلیمر لاتکس باید در شرایط مختلف دما و رطوبت، تحرک کافی داشته باشد. عامل انعقاد به طور موقت ذرات لاتکس را نرم مي كند و به اين ترتيب Tg و MFFT را به دماي كمتر از از دمای خشک شدن کاهش می دهد و اجازه مي دهد ذرات براي تشكيل يك فيلم پيوسته، درون هم جوش بخورند. افزایش غلظت عامل انعقاد منجر به کاهش تقریبا خطی در MFFT می شود. پس از تشکیل فیلم، عامل انعقاد به تدريج تبخیر می شود و اجازه می دهد تا فیلم لاتکس به Tg اولیه بازگردد. لاتکس های با Tg بالاتر می توانند فیلم های سخت تر و چقرمه تري را تولید کنند.

خواص زیر نشان دهنده ارزش استفاده از عامل انعقاد در رنگ است:

مقاومت سايشي

تصاویر زير نشان دهنده یکی از مزایای بهبود یکپارچگی فیلم با استفاده از عوامل انعقاد است. پانل بالایی نشان دهنده مقاومت سايشي رنگی است که توسط Eastman Texanol ساخته شده است. پانل پایین تر نشان دهنده مقاومت سايشي همان رنگ بدون Texanol است. براي خشك شدن هر دو رنگ یک هفته قبل از آزمایش 500 سيكل توسط استاندارد ASTM D2486، زمان داده شد. رنگ حاوي Texanol به طور قابل توجهی مقاومت سايشي بهتري نسبت به رنگ بدون Texanol دارد كه علت آن انعقاد خوب است كه منجر به دوام بيشتر رنگ شده است.

انعقاد در دماي پايين

برخی از رنگ های لاتکس در دمای اتاق فيلم تشکیل می دهند اما در دماهای پایین تر امكان انعقاد وجود ندارد. اعمال رنگ در دماي زیر MFFT می تواند باعث ایجاد ترك بر روي سطح فيلم شوند، همانطور که در تصاوير زير مشاهده می شود، افزودن عامل انعقاد MFFT را کاهش می دهد و امكان تشکیل فیلم در طیف وسیعی از دماها را فراهم ميكند.

توسعه رنگ

عامل انعقاد مناسب بر روی رنگ سيستم رنگ شده نيز تاثیر می گذارد .اگر رنگ در دماهای مختلف اعمال شود و در دماهای مختلف عامل انعقاد عملكرد خوبي نداشته باشد، رنگ ممکن است متفاوت باشد. عدم وجود یکنواختی در توپوگرافی سطحِ ناشی از تغییر در مقدار عامل انعقاد، می تواند منجربه تفاوت مشهود در رنگ شود. برای نشان دادن اين موضوع، همانطور كه در شكل زير مشخص است، یک بخش از این پانل ها تحت شرایط عادی با دمای حدود 21 درجه سانتیگراد (70 درجه فارنهایت) خشک شد و قسمت در دماي حدود 4 درجه سانتیگراد (40 درجه فارنهایت) خشک شد. رنگ حاوی استر الكل Eastman Texanol تغيير رنگ اندكي نشان مي دهد اما رنگ بدون Texanol تغيير رنگ مشهودي دارد.

مزاياي استفاده از استر الكل Eastman Texanol

استر الكل Eastman Texanol یک عامل انعقاد با سرعت تبخیر آهسته و امتزاج ناپذير با آب است. موثر ترین عامل انعقاد با آب امتزاج ناپذير است، زیرا آنها درون ذرات پلیمری نفوذ مي كنند و به طور موثر ذرات را از درون نرم مي كنند. عوامل انعقاد محلول در آب، در فاز آبي باقي مي مانند و سطح ذرات لاتکس را از بيرون نرم مي كنند. ترجيحا عوامل انعقاد بايد سرعت تبخير آهسته تري نسبت به آب داشته باشند به طوری که آن ها پس از آب از سيستم خارج شوند. دیگر خواص مهم عوامل انعقاد شامل پايداري هیدرولیتی، سهولت استفاده و سازگاری با طیف گسترده ای از انواع لاتکس و افزودني هاي رنگ است.

بازده ي غلظت دهنده هاي تجمعي

استرالکل Eastman Texanol داراي بازده ي غلظت دهنده تجمعي بيشتر نسبت به انواع ديگر عوامل انعقاد است. هنگامی که یک رنگ ساخته شده با Texanol با یک رنگ ساخته شده با Dowanol DPnB (dipropylene glycol n-butyl ether) مقایسه شده است، در مقادير مختلف از غلظت دهنده، ویسکوزیته Stormer رنگ حاوي Texanol به طور قابل توجهی بالاتر است. حتی زمانی که 40% بيش تر غلظت دهنده به رنگ ساخته شده با DPnB اضافه شده است، رنگ ساخته شده با Texanol هنوز دارای ویسکوزیته بالاتري بوده است. این روند ویسکوزیته در سرعت هاي برش پایین تر و بالاتر نيز وجود دارد. برای نشان دادن تفاوت ویسکوزیته در رنگ ها، مقاومت در برابر شره دو رنگ حاوی مقادیر يكسان از غلظت دهنده مورد آزمایش قرار گرفت. در این مثال، مقاومت به شره بالاتر در رنگ حاوی Eastman Texanol  به طور مستقیم با تفاوت ویسکوزیته رنگ مرتبط است.

محلول در آب

استفاده از عامل انعقاد محلول در آب می تواند چندین خواص عملکردي رنگ را تحت تاثیر قرار دهد. يكي از مشكلات در مورد حلاليت بالا در آب، تشکیل فیلم در سطح متخلخل، به خصوص در دما و رطوبت غیر مطلوب است. تصاوير زر رنگ ساخته شده با استر الكل Eastman Texanol و رنگ ساخته شده با DB استات (دی اتیلن گلیکول مونوبوتیل اتر استات) را نشان مي دهد.  تگزانول كمتر از 0.1% محلول در آب است، در حالی که استات DB ، 6.5% محلول است. اگر چه هر دو رنگ به MFFT يكسان فرموله شده اند اما تغييرات در دماي اعمال و رطوبت، می تواند ظاهر نهایی فیلم را به عنوان تابعي از آبدوستي عامل انعقاد، تحت تاثير قرار دهد.

پايداري هيدروليتيكي

تمام افزودنی های رنگ ویژگی های خاصی را در داخل رنگ ايجاد مي كنند كه لازم است در طول زمان پایدار باشند. استفاده از عامل انعقادي که از نظر هیدرولیتیکی پایدار نیست می تواند به عملکرد کلی رنگ آسيب وارد كند. عامل انعقادي كه به pH حساس است ممکن است در رنگ های ساختماني، که معمولا در pH=9 یا بالاتر فرموله شده است، هیدرولیز شود.DB استات مثال خوبي از عامل انعقاد حساس ب pH است.  زماني که رنگ شامل غلظت دهنده محلول در قليا باشد، افت pH می تواند به کاهش ویسکوزیته رنگ منجر شود. رنگ هاي  با pH پایین تر نیز ممکن است رنگ را بیشتر حساس به آلودگی بیولوژیکی نممايد. نمودار زير اثر استات DB بر روی pH رنگ فرموله شده در مقایسه با اثر استر الکل Eastman Texanol در فرمولاسيون مشابه را نشان مي دهد.

سازگاري

برای عملكرد موثر عامل انعقاد، باید با لاتکس سازگار است. استر الكل Eastman texanol  با طیف گسترده ای از لاتکس ها سازگار است. سایر مواد مانند اسپرايت هاي معدنی ممکن است با لاتکس سازگار نباشند. تصاویر زیر نشن دهنده سیستم هایی هستند که حاوی Texanol یا اسپرايت های معدنی هستند و نشان می دهد که اگر عامل انعقاد با لاتکس سازگار نباشد چه اتفاقي در سيستم مي افتد. در لاتکس حاوي اسپرايت ، یک لایه مشخص از اسپرايت معدنی وجود دارد، در حالی که Texanol با لاتكس به خوبي سازگار است.  اگر از اين نمونه ها فيلم تهيه شود، لاتکس با Texanol فیلم خوب و شفافي توليد مي كند. در حالی که لاتکس با اسپرايت معدنی دچار جدايش مي شود و  فیلم های كدر با ذرات پخش نشده ايجاد مي شود. مجموعه دوم عکس ها نشان می دهد که چگونه این موضوع به طور قابل توجهی می تواند بر روی فيلم رنگ های فرموله شده تاثير بگذارد.

ايجاد شوک

بعضی از عوامل انعقاد می توانند به لاتكس شوك وارد نمايند و باعث ایجاد ذرات ژل در رنگ های فرموله شده، شوند. برای کاهش این خطر، عامل انعقاد ممکن است نیاز به كنترل بیشتری داشته باشد، مانند اضافه كردن به آرامی یا پيش مخلوط کردن با سایر مواد. امكان ندارد كه استر الكل تگزانول Eastman  باعث ایجاد شوك در رنگ لاتکس شود.

سرعت تبخير

هنگام انتخاب یک عامل انعقاد، مهم است که نمونه اي با نرخ تبخیر مناسب انتخاب کنید. نرخ تبخير استر الكل تگزانول 0.002 (نرخ تبخير nBuOAC برابر يك است)، که عامل انعقاد استر الكل تگزانول را برای اکثر كاربردهاي رنگ لاتكس ساختماني ايده آل كرده است. نرخ تبخير يك عامل انعقاد بايد  آهسته تر از آب باشد، در نتيجه براي مدت طولاني تري در فيلم رنگ باقي مي ماند. عموما، هرچه سرعت تبخیر عامل انعقاد كمتر و / یا نقطه جوش آن بالاتر باشد، عامل انعقاد براي مدت طولاني تري در فيلم رنگ باقي مي ماند. اگر سرعت تبخير بسيار آهسته باشد ممكن است سختي فيلم را تخت تاثير منفي قرار دهد خصوصا در رنگهای با براقيت بالاتر. اگر سرعت تبخير عامل انعقاد بسيار بالا باشد، سریعا تبخیر می شود و ممكن است تشکیل فیلم به خطر بیفتد.

خواص غير زردشوندگي

بعضی از ترکیبات به عنوان اجزائ فعال به بازار عرضه می شوند. این ترکیب ها معمولا حاوی یک قسمت غیر اشباع هستند، مانند رزین آلکیدی که در هنگام خشك شدن می توانند به صورت اكسيداسيوني پخت شوند. این ترکیبات در سیستم های خاص تمایل به زرد شدن دارند، مانند یک رنگ الكیدی. طبق نتايج حاصل از آزمايش رنگ به نظر نمی رسد كه این محصولات هيچ دانسيته كراس لينكي ايجاد نمايند و هیچ یك از خواصی كه معمولا با سيستم كراس لينك شده حاصل مي شود را دارا باشند.

ثبات

یک مایع روشن و تمیز و یکی از خالص ترین و سازگارترین عامل انعقاد در صنعت است. تگزانول  Texanol حداقل،98.5%وزني خالص است. خلوص محصولات رقيب می تواند تغيير كند و به 90% برسد. تگزانول توسط یک فرآیند پيوسته ساخته شده است،كه در هر مرحله از فرایند به طور مداوم ثبات محصول براي تولید محصول با كيفيت، بررسي مي شود.

مقايسه رنگ هاي حاوي عامل انعقاد معمولي با رنگ هاي بدون عامل انعقاد

در فرمولاسيون هاي ساختماني پايه آب، گليكول ها و عوامل انعقاد، دو تا از پر سهم ترين اجزا در تركيبات آلي  فرار هستند. یکی از روش های کاهش VOC استفاده از لاتکس هایی است که بدون استفاده از عامل انعقاد طراحي مي شوند. این لاتکس ها به طور معمول نرمتر است، بنابراین آنها می توانند در دمای پایین تر منعقد شوند. لاتکس های با Tg پایین تر  ممکن است دارای فیلم های نرم و چسبنده، قدرت همچسبي پایین، مقاومت بلوک ضعیف و جذب گرد و غبار بالا باشند.

یک مطالعه مستقل عملکرد فرمولاسيون هاي رنگ ساختماني حاوي لاتکس های معمولی و عامل انعقاد را با رنگ هاي حاوي لاتکس های طراحی شده برای استفاده بدون عامل انعقاد، مقایسه کرد. فرمولاسيون هاي رنگ ساختماني مات (مسطح) و سيلك (نیمه براق) تهیه شد. برای مقایسه در حالت يكسان، فرمولاسيون ها ثابت نگه داشته شدند و فقط در نوع پليمر، عامل انعقاد و عامل خنثي كننده تفاوت داشتند. اين رنگ ها براي درك تفاوت هاي عملكردي مورد آزمايش قرار گرفتند. نتايج اين مطالعه ي مستقل، مزاياي سيستم هاي حاوي عامل انعقاد را نسبت به فرمولاسيون هاي بدون عامل انعقاد نشان مي دهد.

رنگ هاي حاوي استر الكل تگزانول عملكرد منحصربفردي در طيف وسيعي از شرايط كاربردي ارائه مي نمايند و نسبت به سيستم هاي بدون عامل انعقاد مزيت عملكردي مشهودي دارند.

مقاومت سايشي

مقاومت سايشي يك رنگ توانایی رنگ برای مقاومت در برابر سايش است. اگر رنگ به اندازه کافی منعقد نداشته باشد و یا اگر لاتکس خیلی نرم باشد، ممكن است مقاومت سايشي به شدت كاهش يابد. نمونه های نشان داده شده در شكل زیر تحت استاندارد BS EN ISO 11998 آزمایش شده اند که كاهش وزن فيلم را اندازه گيري مي نمايد. همانطور كه در تصاویر زیر نشان داده شده است، سیستم هاي حاوي عامل انعقاد ، مقاومت بسیار خوبی در برابر سایش ایجاد مي كنند که طی یک دوره شش هفته ادامه یافته است. رنگ های بدون عامل انعقاد در ابتدا عملكرد سايشي بسيار ضعيفي را نشان دادند. حتی پس زمان خشك شدن طولاني تر، رنگ حاوي استر الكل تگزانول هنوز هم دارای مقاومت سايشي برتري بود. تگزانول باعث بهبود یکپارچگی فیلم می شود و مقاومت بسیار خوبی در برابر سايش ایجاد می کند.

مقاومت چاپ

تست مقاومت چاپ، اندازه گيري تمايل فيلم رنگ در ايجاد چاپ (نشانه گذاري) بر روی یک شی که روی آن قرار گرفته است (مانند کابینت، قفسه، میز، پنجره، و یا آشپزخانه، کتاب ها، ظروف و دیگر موارد) مي باشد. به طور کلی، سیستم های رنگ مات حاوي عامل انعقاد و سيستم هاي بدون عامل انعقاد، عملکرد چاپ مشابهي ايجاد كردند. در سیستم های رنگ سيلك، تفاوت های قابل توجهی وجود داشت. مقاومت چاپ رنگ های سيلك بدون عامل انعقاد بسيار ضعيف بوده و فیلم های رنگ بسیار نرم بود. رنگهاي حاوي علامل انعقاد فيلم هاي سخت تري داشتند و در نتيجه، مقادير مقاومت چاپي بسيار بيشتر بود.  اين نتايج در نمودار زير نشان داده شده است.

مقاومت در برابر بلاك شدن

بلاك شدن اصطلاحي است كه براي بيان چسبيدن نامطلوب دو سطح رنگ به يكديگر زماني كه بر روي هم فشرده مي شوند، استفاده مي شود. زماني كه رنگ بر روي دو سطح اعمال مي شود، مقاومت بلاك شدن خوبي نياز است تا زمانيكي كه اين دو سطح برروي فشرده شدند، به يكديگر نچسبند. در اين آزمون، مقاومت در برابر بلاك شدن براي رنگ هاي حاوي تگزانول بيشتر از رنگ هاي بدون عامل انعقاد بوده است. همانطور كه در شكل مشخص است، رنگ هاي حاوي عامل انعقاد در زمان هاي خشك شدن مختلف مقادير بالاتري ارائه نمودند.

سختي پاندولي

آزمون سختي پاندولي  Konig بر اين اساس است كه دامنه نوسانات پاندول هنگامي كه بر روي سطح نرم تر حركت مي كند، سريع تر كاهش مي يابد. سختي هر پوششي بر اساس تعداد نوسانات ايجاد شده توسط پاندول در يك محدوده ي مشخص از دامنه توسط سنسوررهاي نوري گزارش مي شود. يك دستگاه الكترونيكي تعداد دفعات نوسان پاندول را ثبت مي كند.

سختي Komig هر دو رنگ مات و سيلك بدون عامل انعقاد، ضعيف بوده است. رنگ حاوي عامل انعقاد تگزانول در هر دو فرمولاسيون سيلك و مات داراي سختي بسيار خوبي است. سختي رنگ هاي حاوي عامل انعقاد با گذشت زمان افزايش مي يابد اما سختي رنگ هاي بدون عامل انعقاد با گذشت زمان ثابت باقي مي ماند. فيلم هاي رنگ نرم تر مي توانند منجربه افزايش مقاومت در برابر خراش شوند و همانطور كه قبلا نشان داده شد مي توانند منجربه مقاومت سايشي، بلاك شدن و مقاومت چاپ ضعيف شوند.

خلاصه

بسیاری از خواص غیر از آنچه که در اینجا نشان داده شده نیز می توانند توسط استفاده از رزین های بدون عامل انعقاد، تحت تاثير قرار گيرند. رنگ ممکن است در مقايسه با سیستم های حاوي عامل انعقاد تگزانول تخلخل بيشتري داشته باشند . همچنين ممكن است رنگ حاوي عامل اتعقاد مقاومت بيشتري در برابر ايجاد ترك داشته باشد.  در سیستم های بيروني بدون عامل انعقاد، ممكن است ميزان جذب گرد و غبار را افزايش و مقاومت در برابر ترک خوردگی دانه اي بر روی چوب را كاهش دهند.

بعضی از برندهاي DIY محبوب اروپایی در رنگ هاي داخلي ساختمان پايه آب نیز مورد آزمایش قرار گرفتند. رنگ های تجاری شامل هر دو فرمولاسيون هاي حاوي عامل انعقاد و بدون عامل انعقاد بوده است. آزمايشات در این رنگ ها نيز تکمیل شد و نتایج مشابهی حاصل شد. در سیستم های تجاری و تجربی مشكل اساسي در عملكرد سيستم هاي بدون عامل انعقاد وجود دارد. رنگ های حاوی Ester Alcohol Eastman Texanol حتي هنگام اعمال در شرايط نامطلوب، دارای عملکرد بسیار خوبی هستند.

خواص كلی